Mehmet Pamak

Hiçbir zaman aklımızdan ve gündemimizden çıkarmamalıyız ki; vahyi anlamak, öğüt almak ve hayata taşıyarak bu bilginin ahlâkını kuşanmak, yani Kur'an ile ahlâklanmak ve kamusal-özel, bireysel-toplumsal ayrımı yapmadan hayatın bütün alanlarında sadece Allah'ın hükümlerine itaat etmek akîdevî bir yükümlülüktür.

İman ettiğini iddia edenlerden, üstelik Kitabın bilgisine de sahip oldukları halde, o bilgiye uygun bir hayatı yaşamayanların, yani uygulamada Allah’a teslim olmayanların, hayatı vahye şahidlik yapmayanların, sonuç olarak bilginin ahlâkını kuşanmayanların Müslim olmadıkları hakikati akıldan çıkarılmamalıdır.

Toplumlarımızda, adâlet, huzur, barış ve izzet hâkim olsun istiyorsak, Allah'ın razı olacağı müslimler olmayı hedefliyorsak, bu sonuç, ancak Allah’a, Rasûllerine ve onlara gönderilen kitaplara imanla ve bu imanı ispat eden bir hayatı inşa etmekle, Allah'ı hatırlatan hayatları çoğaltmakla mümkün hâle gelebilecektir.

Kur'an yolunda zalim sultana karşı onurlu bir direnişle şehadete yürüyen aziz şehidimizin, bu güzel örnekliğinin kendisini İslam'a nispet eden herkese rehberlik etmesini diliyorum.

Selamun aleyküm değerli kardeşlerim. Bugün 12 Eylül darbesinin yıl dönümü. Bilindiği üzere cahiliye dönemimde “Türk-İslam sentezini esas alan milliyetçilik ideolojisi”nin önde gelen bir müntesibi idim. O süreçte Maliye Bakanlığında Gelirler Genel Müdür Yardımcısı olarak görev yaparken darbecilerin oluşturdukları Danışma Meclisinde Çanakkale Üyesi olarak yer almıştım. Rabbimin hidayetiyle şereflendikten sonra, Almanya’da muhacir olarak bulunduğum 1999-2000 yıllarında geçmişimi ve o süreci değerlendiren ve henüz hepsi yayınlanmamış bulunan şiir formunda bir kitap hazırlamıştım. İşte bu kitapta yer alıp internet ortamından kısmen yayınlanan Danışma Meclisi günlerimi ve sonrasını değerlendiren şiirlerimden bir kısmının bugün Milli Gazete’de yayınlandığını kardeşlerimiz haber verdiler. Baktığımda gazetenin internette yayınlanmış olan ...

Allah yolunda cihad, genel bir yükümlülüktür. Birçok müfessir, bu yükümlüğün düşmanla, nefisle, kötülük ve fesadla cihadın hepsini birden kapsadığını ifade etmişlerdir. En genel anlamda Allah'ı razı etmek amacıyla takvayı kuşanarak yapılacak bütün İslami, fıtrî çabaları, gayretleri kapsar. Bu emirle, "Allah’ın istediği şekilde müslimce bir hayat yaşamak, Müslim olarak ölmek için cehd ve gayret edin". "İşiniz gücünüz Müslimlik olsun, Müslim olmaya, Müslim kalmaya ve Müslim ölmeye yönelik çabalar hayatınızı kuşatsın." denilmiş oluyor.

Kur'an hakkıyla okunup öğüt alınmadığı ve gereğince hayata taşınmadığı için, "Müslüman" oluğunu söyleyenlerin çok büyük kısmı, "Müslim" olmanın şartlarından ve tevhidî imanın gerektirdiği ölçü ve ilkelerden habersiz bir konumda bulunmaktadır.

"Müslüman" olduğunu söyleyen çoğunluk, Kur’an’ı hakkıyla okumadığı ve Rasûlün şahidliğini dikkate almadığı için Allah yolunda gerektiği gibi cehd ve gayret göstermekten uzak düşmüştür. Kur'an'ı ve Rasûlün güzel örnekliğini, mücadele sünnetini anlamayı ve rehber edinmeyi ihmal edince, nasıl ve neler yapması gerektiğinin, nefsine ve içinde yaşadığı topluma karşı sorumluluklarının bilincine varamamıştır.

Allah’ın âyetlerini okudukça, âyetlerle muhatap hâle geldikçe mü'minlerin kalpleri ürperir, imanları artar. Mü'minler, Zikrullahı işittiğinde, Allah anıldığında kalpleri titrer ve imanın coşkusunu yaşar.

Yaratılış gayemiz olan “yalnız Allah’a ibadet etmek”, hayatımızın bütün alanlarını düzenlerken, sadece -hiç kimsenin kendisinden daha güzel hüküm koyması mümkün olmayan- Allah’ın hükümlerini esas almak, her konuda onu belirleyici kılmaktır.

Bireysel ve toplumsal, kamusal ve özel hayatımızın hiçbir alanında Allah'tan ve dininden soyutlanmış, Allah'a ibadete tahsis edilmemiş bir boşluk bırakmamak gerekiyor.

Hayatın bütün alanlarını düzenleyen ibadetler birbirinden ve imandan koparılamaz. Ne inanç namazdan ve ne de bunların ikisi pratik hayatın yasalarından ve sosyal kurumlardan ayrılamazlar.

Vicdanda yer etmiş bir imanın yanı sıra, hayatta dışa vuran amel etmek de gerekir

Onlar için Kur’an; okumak, anlamak, öğüt almak ve yaşanmak üzere indirilmiş, insanları karanlıklardan aydınlığa çıkaracak hükümleri ihtiva eden, hidayet rehberi bir kitaptı.

Bazı kardeşlerimizden, İslami kesimdeki savrulma, kan kaybı ve toplumdaki büyük, derin ve yaygın yozlaşma sebebiyle umutsuzluk ve yılgınlık sinyalleri alıyorum. Asla umutsuzluğa ve yılgınlığa düşmemeliyiz. Biliyoruz ki hepimiz imtihandayız. Her türlü şartta bıkmadan ve yorulmadan kulluk sorumluluğumuz üzerine yoğunlaşmalı ve Rabbimizi razı edecek salih ameller biriktirme hedefine kilitlenmeliyiz. Yaşanan kötüye gidiş karşısında sorumluluklarımızı bir daha tefekkür edip yeni hamleler için harekete geçmeliyiz. Evet, toplumdaki, hatta İslami camia olarak tanımlanabilecek kesimdeki büyük yozlaşma ve savrulma karşısında umutsuzluğa ve yılgınlığa düşmeden zaaf ve yetersizliklerimizi gözden geçirerek yeni bir hamle yapmalıyız. Bu yeni hamleye hazırlık kabilinden çabalara yoğunlaşmalıyız. Bu bağlamda yaptıklarımızı ve yapmamız ...

Kur’an’la irtibatı kesilmiş, Rasûlüllah’ın (s) güzel örnekliğinden/sünnetinden koparılmış, parçalanarak, bölünerek, bir kısmı yapılıp bir kısmı yapılmayan ibadetler, birbirini besleme ve tamamlama imkânından yoksun kılınmış parça ibadetler olup zamanla anlamını ve eksenini yitirerek şekle indirgenmektedir.

Kur’an, insanlığa rahmet ve hidayet vesilesi olması, karanlıklardan aydınlığa çıkarması, kurtuluşa götürecek bir rehberlik fonksiyonu görmesi ve bu amaçla da Hakk’ı bâtıldan ayırma kabiliyetini kazandırması için indirilmiştir.